Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Hatay’da dünyaya gelen ve 5 kişilik bir ailenin en küçük çocuğu olan Melike Özkorkmaz, 25 Mayıs 2020 tarihinde balkonda istikrarını kaybederek 3’üncü kattan düştü. Beyin ameliyatı ve omurilik ameliyatı olan Melike, ameliyat sonrası uyandığında saçlarının olmadığını ve bedenini hareket ettiremediğini fark etti. Tabipler, Melike için “Yüzde 99 yürüyemez, lakin oturur konuma gelebilirse şükredin” diyorlardı. 23 yaşındaki genç bayan, ortadan geçen vakitte içindeki umutla imkânsızı başardı ve sıhhatine kavuştu. Evvel oturmaya sonra da adım atmaya başlayan genç bayan, azmiyle görenleri kendine hayran bırakıyor.
‘ÖMÜR UZUNLUĞU FELÇ KALACAĞIMI ÖĞRENİNCE YIKILDIM’
25 Mayıs 2020 tarihinde birçok kişi pandemi yüzünden telaşlıydı. Bu tarih Melike Özkorkmaz için ise hayatının dönüm noktasıydı. Yaşadığı şanssız kaza nedeniyle mevtten döndü. Gözlerini açtığında hekiminden omuriliğinin kırıldığını ve ömür uzunluğu felç kalacağını öğrendi. Tabiplerin kendisine söyledikleri karşısında büyük bir şok yaşayan genç bayan, o an hissettiklerini şöyle aktardı: “O an yıkıldım, ömrümün bittiğini hissettim. O biçimde yaşamanın mevtten farksız olduğunu düşündüm. Ancak yanılmışım. Yeni bir hayata başlamak üzereydim.”
‘VERDİĞİM ÇABADA DAİMA YANIMDAYDILAR’
Henüz 19 yaşında genç bir bayandı. Yaşadığı rahatsızlığı hiçbir vakit kabullenmedi. Bazen ümitsizliğe kapılıp negatif fikirlere daldığı oluyordu ancak sonunda her ne olursa olsun savaşması gerektiğini biliyordu. Ömrünü yatağa ve tekerlekli sandalyeye bağlı kalarak geçirmek istemedi. Hep bir umudu vardı. Tekrar hayata sıkı sıkıya sarılarak ayağa kalkabileceğine daima inandı. “İnsan en güç vakitlerinde yanında olmasını istediği sevdiklerini arar” diyen Özkorkmaz, “Bu süreçte bana güç veren tek şey ailem ve arkadaşlarım oldu. Daima yanımdaydılar. Verdiğim çaba boyunca daima takviye oldular. Her daim yanımda olduklarını bana hissettirdikleri için onlara minnettarım. Sevgi düzgünleştirir ve ben buna daima inanırım” dedi.
“Özellikle toplumsal medyada hastalığımla tanındığımdan dolayı bu istikamette çok soru alıyorum. Beni motive eden, başaracağıma sonuna kadar inanan olumlu iletiler alıyorum ve bu bana güç veriyor. Benim üzere hastalıkla savaşan herkese elimden geldiğince yardımcı olabilmeye çalışıyorum. Birilerine bir yararımın dokunuyor olması beni âlâ hissettiriyor.”
‘HİÇBİR ZAFERE ÇİÇEKLİ YOLDAN GİDİLMEZ’
Üç yıl evvel ona söylenenlere değil kendine inanmayı seçti Melike. Bu üç yılın sonunda hâlâ diğerlerine değil kendine inanıyor ve başa koyduğu şeyi başaracağını çok uygun biliyor. Çok yol kat etti, hoş gelişmeler yaşadı ve tüm bunlar motivasyonunu artırdı. Üstelik çok daha düzgün yerlere geleceğini de çok uygun biliyor. “Kendime olan inancım tam ve bir gün herkese imkânsız diye bir şey olmadığını göstereceğimi biliyorum’ diyen Melike Özkorkmaz, şöyle devam etti:
“Bazen yorulduğumu hissediyorum. Ama her ne olursa olsun yoluma devam etmem gerektiğinin de farkındayım. Yaşım ilerledikçe kimi şeylerin değerini daha uygun anlıyorum. Her şeye karşın imkânsızlığı başarmış, tüm zorluklara göğüs germiş, hayatın yalnızca iki bacaktan ibaret olmadığının farkına varmış güçlü ve hayallerine ulaşmak için hiç pes etmeden bu uğurda savaşan bir bayan olarak herkesin yoluna ışık olmak istiyorum. Hepimiz biliyoruz ki hiçbir zafere çiçekli yollardan gidilmez, daima bir zorlukla karşılaşacağız kıymetli olan bu zorluklarla başa çıkmaktır bu güç ve istek içimizde olduğu sürece başa çıkamayacağımız hiçbir şey yok. ‘Hayat sen diğer planlar yaparken başına gelenlermiş’ dedikleri bu olsa gerek. Biliyorum yol uzun fakat savaşmaya kıymet.”
‘ARTIK KORKMUYORUM, ENDİŞELERİMİ YENİYORUM’
Bu hayat Melike’ye tahminen de en çok gülümsemek için bir sebep aramamayı öğretti. Yeri geldi ağladı, yeri geldi yoruldu lakin daima gülümsedi. Yaşadığı zorlukların onu yıpratmasına müsaade vermedi. Melike Özkorkmaz, dehşetlerini yendiğini şu sözlerle anlattı:
“Eski sağlıklı günlerime tekrar kavuşmak için sabırsızlanıyorum, büyük bir çaba ile savaşıyorum. Kazadan evvel çok hiperaktif biriydim ancak kazadan sonra hareketlerimin kısıtlanması beni ziyadesiyle etkiledi. Vücudumu tam manasıyla kullanamamak ve bir daha eski hallerime dönememe korkusu çok korkutuyordu beni lakin artık korkmuyorum. Kaygılarımı yeniyorum.”
ÖNCE OTURMAYA SONRA ADIM ATMAYA BAŞLADI
Hayatın içinde nefes aldıkça daima bir umut olduğunu lisana getiren Melike Özkorkmaz, “Her ne yaşamış olursak olalım hayat devam ediyor ve etmekte. Hayat mucizelerle dolu ve ben inandığım bu yolda hiç pes etmeyeceğime kelam verdim. Benim üzere hastalıklarıyla savaşan insanlara umut olarak hayata bağlandım. En büyük motivasyon kaynağım ailem, arkadaşlarım ve toplumsal medyada beni destekleyen sevgili dostlarım. Her daim yanımda olduklarını bana hissettiriyorlar” dedi.
Kazadan sonra hiç orta vermeden tedavisine devam eden Özkorkmaz, sözlerine “Bu süreç benim için pek kolay olmadı ancak maksadım belirliydi ve büsbütün amacıma odaklandım. Adım adım ilerledim. Birinci oturmaya başladım sonra vakitle ayağa kalktım ve adım atmaya başladım. Her geçen gün daha güzele gidiyor tedavi sürecim. Kendimdeki gelişmeleri gördükçe daha çok azmediyordum. Yapabildiğimi fark ettiğim ve kendi ayaklarımın üzerinde dimdik durabildiğim her an yüzümde oluşan tebessümü tanım edemem” diye devam etti.
‘BU BENİM ÖYKÜM, SONUNU BEN YAZACAĞIM’
Kendisiyle birebir durumda olan insanlara, “Bir insanın öğrenmesi gereken en sıkıntı ders, herkesin aslında öyküsündeki ana karakter olmadığıdır. Sen kendi kıssanın kahramanısın. Hayal edin, azmedin ve bu savaşı kazanan hastalık değil siz olun. Her şeye karşın hayat devam ediyor, bunu sakın unutmayın ve gülümsemeyi yüzünüzden hiç eksik etmeyin” diyor ve gelecek planlarını şu sözlerle anlattı:
“Gelecekte olmazlara inat, imkânsızlara karşın herkese kendini ispatlamış, kendi ayaklarının üzerinde dimdik durabilen, her zorluğa göğüs geren, pes etmeden savaşan, hayallerinin peşinden koşan ve gayesine ulaşan güçlü bir bayan olarak karşınıza çıkacağıma kelam veriyorum. Bu benim öyküm ve sonunu ben yazacağım.”
